Hij is er....

Na een weekje verwachtingsvol wachten reed ik vanmorgen toch een beetje zenuwachtig naar Dronten. Onderweg kwam ik Wilfred tegen, de foto die ik heb gemaakt is helaas erg bewogen. Het gevoel van 'daar rijdt mijn fiets' was onbeschrijfelijk.


Het aanpassen van de fiets aan mijn lengte koste iets meer tijd dan ik gedacht had. Gelukkig kreeg ik een telefoontje dat ik niet naar Groningen hoefde. Ik had al snel bedacht dat er dan vanmiddag nog maar even gefietst moet worden. Gelukkig raak je met een collega uit de exacte vakken niet snel uitgepraat. En ook over de fiets kon/moest Wilfred mij nog heel veel vertellen.

Op de terugweg heb ik Wilfred afgezet in Zwolle. Het was een raar idee. Ik zat blij achter het stuur en naast mij Zat Wilfred toch een beetje aangedaan. De conclusie dat de Versatile van een Natuurkunde leraar naar een Scheikunde leraar gaat deed hem alleen glimlachen. Wilfred je hebt een prachtige fiets gemaakt. Ik heb je garage gezien, het zou echt niet passen. Kleine kindjes worden groot en vliegen uit. Gelukkig heb jij een nieuw kindje om voor te zorgen. Ik wens jou heel veel plezier in de Quest.

Maar om op de titel terug te komen hij staat nu voor de deur. Hij is nog steeds erg mooi, en zeer compleet. Ik ga nu eerst een broodje eten en dan direct een stukje fietsen.


Voor het huis staat V021 te wachten op het eerste ritje met mij...