S.I.S.

Vandaag is het mij overkomen, ik heb het syndroom ook, S.I.S..

Ik had er al vaker over gelezen maar tot nu toe had ik soms een lichte neiging tot R.I.S maar dit was duidelijk sterker. Ik kon er gewoon niets aan doen, het overkwam me. Het was een leuk tochtje, een kilometer of 60. Het eindigde in Hoogeveen waar ik letterlijk door de zaterdagmarkt via de Hema, de SP-stand op de verkiezingsmarkt bij de groenteboer uitkwam. Op dat moment was er nog niets aan de hand, ik had nergens last van. Nog even naar 's lands grootste grootgrutter. Met een volle Versatille reed ik uiteindelijk terug naar Zuidwolde.

En toen gebeurde het.
Ik ging met een gangetje van ongeveer 35km/h over de hoogeveense weg, ik werd ingehaald door een scooter en ik kon het niet laten. Of het kwam door de wind in de rug, door de "Lala song" van Bob Sinclair op de iPhone of gewoon door de prachtige Spiderman kleuren van de scooter, ik moest hem inhalen. Gelukkig was het een jongentje van net 16 die al zijn geld aan het oppimpen van de lak had verspeeld en niet aan het opvoeren van de motor, veel harder dan 43 km/h ging hij niet. Toen ik hem voorbij ging ging het gelukkig een beetje naar beneden zodat het pijnlijke moment voor hem niet al te lang duurde. Pijnlijk werd het een paar honderd meter verder voor mij wel, mijn knieën begonnen te kraken, mijn hamstring vertoonde nieuwe haarscheurtjes, en mijn bovenbeenspieren verzuurden zo dat ik er de hele badkamer mee had kunnen ontkalken. Mijn hoofd wilde echter van geen ophouden weten. Wat veel goed maakte wat dat het mannetje achter mij dat verwoedde pogingen ondernam om toch harder te kunnen gaan. Plat op zijn scooter zat hij sacherijnig wind te vangen. Vlak voor Zuidwolde is een fietspad richting Veeningen, de scooterrijder haakte af en ging rechts. Gelukkig maar want na ruim 3 kilometer ruim 43 km/h was bij mij het beste er echt wel vanaf. Ik heb de afgelopen maanden nog niet zo lang zo hard gereden en al helemaal niet op het vlakke.

Al met al kan ik niets anders concluderen dan dat ik het heb: S.I.S. oftewel het "Scooter Inhaal Syndroom". Leuk is anders maar ik moet het er maar mee doen. Mijn bovenbenen vragen zich op dit moment nog steeds af of het de volgende keer niet anders kan.
De opmerking van de Mountainbiker in Zuidwolde maakte veel goed. "Jullie kwamen mij echt met een bloedgang voorbij, wat voor motor ligt er in dat ding?" Het gezicht van die man toen ik hem vertelde dat ik de enige motor ben, onvergetelijk.

Morgen maar even rustig een stukje uitfietsen, even de beenspieren in beweging houden.